Met stomheid geslagen Het is 17 oktober 1997. Ik stap op de trein naar Maastricht. Dit is mijn grote dag. Ik word ingewijd tot Master in het Usui System of Natural Healing, ofwel Reiki. Er verandert een heleboel in mij Joop Gerritsen, mijn master is van Amsterdam naar...
Bijna plat op mijn gezicht Mijn boekenkasten puilen uit. Het is echt tijd om op te ruimen. Op mijn knieën zit ik voor de kast. Rondom mij heen ontstaan stapels. In gedachten krijgen ze stickers zoals ‘onderzoek boek’, ‘marketing’, ‘later’ en ‘Weg!!’ De ‘Weg!!’ stapel wordt steeds...
Hij legt zijn Reiki-handen op mijn heup. De energie stroomt, ik voel het. Mijn been ontspant, ik ontspan. Langzaam trekt de pijn weg. De warme handen In mijn heup zetelt een chronische slijmbeurs ontsteking. Hij werd chronisch omdat ik niet naar mijn lichaam luisterde. Zoiets als de...
Het heeft even geduurd voordat ze weer langs komt. Nu kan het weer. Ze heeft er naar uitgekeken maar is niet blij. Ze valt met de deur in huis en klinkt ietwat geïrriteerd als ze zegt: "Op zaterdag deed ik hier de Reiki-cursus en op dinsdag...
EEN GEVOEL VAN TROOST Op zondagochtend, lui in bed, kijk ik welke artikelen van de Correspondent ik die week gemist heb. Vanochtend word ik getriggerd door de woorden: ‘Telefoon van de wind’. Ergens in no-where bij Gouda staat een blauwe telefooncel waar je kunt bellen met je...
Het voorjaar is in de lucht. De vogeltjes fluiten en de lelietjes van dalen ruiken heerlijk. De eerste lelietjes zet ik altijd bij de foto van mijn moeder. Het was haar lievelingsbloem. De paden op...
In gedachten stap ik bij pap over de drempel. Het is carnaval. Uit de radio klinken Limburgse carnavalsliedjes. Pap neuriet en zingt mee. Hij staat zelfs een beetje te ‘schaukelen’ op de melodie van ‘Venlo städje van lol en plezeer’. Op tafel ligt het album...
“Gelukkig is het dicht” denk ik. Ik schoot behoorlijk in de stress toen ik de gordijnen naar buiten zag wapperen. Ik sta in de tuin en kijk naar twee grenenhouten planken. Ze vervangen de zolderramen. Dudley nam ze mee. Ze belandden met een knal op het...
ROTTE LATJES Lief draait aan de knop. De rolluiken rollen omhoog. Ik til mijn hoofd op en één oog gaat voorzichtig open. Voor het raam staat de steiger. “Chips, de schilders komen zo,” zeg ik. Me nog een keer omdraaien is dus geen optie, dat is...
We genieten van een kopje koffie op bed. “Het is de 23e… 4 maanden vandaag…Ik ben er nog”, klinkt het naast me. Mijn scrollende vinger blijft in de lucht hangen, mijn blik verstart. “Ja gelukkig” zeg ik. In mijn hoofd zie ik het weer voor me, ik...